دوره 9، شماره 3 - ( 11-1392 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 44-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد علی عروجی1 
، داود حکمت پو* 2، جواد جواهری3
، داود حکمت پو* 2، جواد جواهری3
1- دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت، مرکز بهداشت شهرستان خمین
2- دکتری تخصصی پرستاری، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک ،dr_hekmat@arakmu.ac.ir
3- متخصص پزشکی اجتماعی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک
2- دکتری تخصصی پرستاری، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک ،
3- متخصص پزشکی اجتماعی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک
چکیده: (22158 مشاهده)
مقدمه و اهداف: در ایران بسیاری از رانندگان موتور سیکلت از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کنند. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد رانندگان موتور سیکلت در استفاده از کلاه ایمنی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در استان مرکزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به‌صورت مقطعی و بر 384 راننده موتور سیکلت در دسترس، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته، بر اساس سازه‌های الگوی اعتقاد بهداشتی بود. پس از مصاحبه، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 17، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی رانندگان موتورسیکلت، 5/8 ± 96/28 سال و 42% آن‌ها مجرد بودند. ارتباط میانگین نمره‌های حساسیت درک‌شده، موانع درک‌شده، منافع درک‌شده، راهنمای عمل با میانگین نمره عملکرد معنی‌دار بود (05/0(P<. علت‌های استفاده‌نکردن از کلاه ایمنی، به‌ترتیب، عرق‌کردن، کمتر شنیده‌شدن صدا، گران‌بودن کلاه، سنگینی کلاه و محدودیت دید هنگام استفاده از آن بود. درصد استفاده از کلاه ایمنی در زمان بررسی 2/16 بود. 4/61 درصد از افراد مورد مطالعه، آموزش و اطلاع رسانی، 7/22 درصد، جریمه توسط پلیس و 9/15 درصد توقیف موتور سیکلت را در افزایش استفاده از کلاه ایمنی، مؤثر دانستند.
نتیجه‌گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی و تغییر نگرش نسبت به آن، طراحی مناسب کلاه ایمنی و اصلاح رفتار پلیس می‌تواند در استفاده بیشتر از کلاه ایمنی، مؤثر باشد.
روش کار: این مطالعه به‌صورت مقطعی و بر 384 راننده موتور سیکلت در دسترس، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته، بر اساس سازه‌های الگوی اعتقاد بهداشتی بود. پس از مصاحبه، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 17، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی رانندگان موتورسیکلت، 5/8 ± 96/28 سال و 42% آن‌ها مجرد بودند. ارتباط میانگین نمره‌های حساسیت درک‌شده، موانع درک‌شده، منافع درک‌شده، راهنمای عمل با میانگین نمره عملکرد معنی‌دار بود (05/0(P<. علت‌های استفاده‌نکردن از کلاه ایمنی، به‌ترتیب، عرق‌کردن، کمتر شنیده‌شدن صدا، گران‌بودن کلاه، سنگینی کلاه و محدودیت دید هنگام استفاده از آن بود. درصد استفاده از کلاه ایمنی در زمان بررسی 2/16 بود. 4/61 درصد از افراد مورد مطالعه، آموزش و اطلاع رسانی، 7/22 درصد، جریمه توسط پلیس و 9/15 درصد توقیف موتور سیکلت را در افزایش استفاده از کلاه ایمنی، مؤثر دانستند.
نتیجه‌گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی و تغییر نگرش نسبت به آن، طراحی مناسب کلاه ایمنی و اصلاح رفتار پلیس می‌تواند در استفاده بیشتر از کلاه ایمنی، مؤثر باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |