دوره 15، شماره 1 - ( دوره 15، شماره 1 1398 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 46-40 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشیار اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، etemadk@gmail.com
3- استادیار آمار زیستی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4- استادیار اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
چکیده:   (3021 مشاهده)

مقدمه و اهداف: شیوع عفونت مـزمن هپاتیـت B در معتـادان تزریقـی بـه دلیـل رفتارهای جنسی پرخطر و اسـتفاده از سـرنگ مشـترک بیش‌تر از جمعیت عمومی است. هدف این مطالعه، برآورد شیوع هپاتیت B و عوامل مؤثر بر آن در مصرف‌کنندگان تزریقی مواد مخدر استان کرمانشاه در سال 1395 بود.
روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که روی 606 نفر از مردان مصرف‌کننده تزریقی مواد مخدر استان کرمانشاه در سال 1395 انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری شدند. وضعیت هپاتیت B نیز از طریق آزمایش خون و با استفاده از آزمون سریع بررسی شد. برای بررسی عوامل مؤثر در ابتلا به عفونت HBV از رگرسیون لجستیک ساده و چند متغیره استفاده شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 12 انجام شد.
یافته‌ها: شیوع هپاتیت B در مردان تزریق‌کننده مواد مخدر برابر 3 درصد )فاصله اطمینان 95 درصد: 32/4-61/1) بود. بر اساس نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک تک‌متغیره، طول مدت زمان تزریق مواد (نسبت شانس=08/1، فاصله اطمینان 95 درصد: 15/1-02/1) و تعداد‌ تزریق روزانه (نسبت شانس=38/1، فاصله اطمینان 95 درصد: 81/1-05/1)  فاکتورهای خطر مثبت شدن HBsAg بودند که در مدل رگرسیون چند متغیره روابط معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: شیوع هپاتیت B در مصرف‌کنند‌گان تزریقی مواد مخدر بسیار بالاتر از جامعه است. با توجه به این‌که این‌گونه جمعیت‌ها در معرض خطر عفونت‌های ویروسی هم‌چون HBV قرار دارند، بنابراین پیشنهاد می‌شود آموزش‌های لازم در مورد روش‌های پیشگیری و هم‌چنین غربالگری‌های لازم در مورد آن‌ها صورت گیرد.
متن کامل [PDF 1556 kb]   (744 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1398/5/14 | پذیرش: 1398/5/14 | انتشار: 1398/5/14

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.