Rahimi Z, Esmaily H, Taghipour A, Mosa Farkhani E, Jamali J. Evaluation of the Prevalence of Psychological Distress and Its Related Demographic Factors in 18-65 Year-Old Population of Khorasan Razavi: A Cross-Sectional Study. irje 2021; 16 (4) :316-324
URL:
http://irje.tums.ac.ir/article-1-6862-fa.html
رحیمی زهرا، اسماعیلی حبیب الله، تقی پور علی، موسی فرخانی احسان، جمالی جمشید. ارزیابی شیوع پریشانی روانی و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن در جمعیت 18 تا 65 سال استان خراسان رضوی: یک مطالعه مقطعی در ابعاد بسیار بزرگ. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1399; 16 (4) :316-324
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-6862-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- استاد، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- استاد، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- استادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، jamalij@mums.ac.ir
چکیده: (15471 مشاهده)
مقدمه و اهداف: پریشانی روانی یکی از اختلالات خفیف روانی است که میتواند بهعنوان یک پیشبینی کننده برای بیماریهای روانی جدی مانند اختلالات افسردگی و اضطراب مورداستفاده قرار گیرد. این اختلالات بهعنوان پیشگوییکننده مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی و سرطان مطرح میباشند. در این مطالعه، شیوع پریشانی روانی و عوامل مرتبط با آن را در یک جمعیت عمومی در خراسان رضوی ارزیابی مینماییم.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بهصورت مقطعی در سال 1397 انجام شد. جامعه آماری موردمطالعه 1103945 فرد 18 تا 65 سال مراجعهکننده به مراکز بهداشت استان خراسان رضوی است. در این مطالعه، از چکلیست اطلاعات جمعیت-شناختی و پرسشنامه K-6 جهت ارزیابی شیوع پریشانی روانی استفاده شد.
یافتهها: میانگین سنی افراد 46/10 ± 99/35 سال و 10/62% افراد زن، 86% متأهل و 90/78% دارای تحصیلات دیپلم و زیردیپلم بودند. نرخ پاسخگویی 6/98 % بود. میزان شیوع پریشانی روانی 10/10% ارزیابی شد. نتایج برازش رگرسیون لجستیک رابطه معنیداری بین سن، جنسیت، وضعیت تأهل، تحصیلات، محل سکونت و نوع شغل با پریشانی روانی را نشان داد.
نتیجهگیری: در این مطالعه شیوع پریشانی روانی در سطح پایین برآورد گردید. بر اساس نسبت شانس زنان مطلقه، بیسواد، خانهدار و ساکن شهرهای بزرگ، گروه پرخطر پریشانی روانی شناسایی شدند. براین اساس و با توجه به حضور تعداد افراد قابلتوجه در این مطالعه، لزوم تدوین راهکارهای مناسب جهت پیشگیری و درمان و ارائه آموزشهای لازم برای گروههای مذکور احساس میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی دریافت: 1400/2/26 | پذیرش: 1399/12/15 | انتشار: 1399/12/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول