دوره 17، شماره 4 - ( دوره 17، شماره 4، زمستان 1400 1400 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 319-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پرنگ معروفی1 
، منوچهر کرمی*2، زهرا چراغی3 ، لیلی تاپاک4
، منوچهر کرمی*2، زهرا چراغی3 ، لیلی تاپاک4
1- دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- استاد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران؛ استاد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ،man.karami@yahoo.com
3- استادیار اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- استادیار، گروهآمارزیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاهعلوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- استاد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران؛ استاد اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ،
3- استادیار اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- استادیار، گروهآمارزیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاهعلوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (1004 مشاهده)
مقدمه و اهداف: شناسایی ویژگی‌های اپیدمیولوژیک طغیان‌های گزارش‌شده سرخک شامل اندازه، دوره و نسل‌های طغیان نقش قابل‌توجهی در پیشگیری از طغیان‌های جدید و برآورد اندازه تکثیر مؤثر (R) به‌عنوان نشانگری از دستیابی تداوم هدف حذف سرخک دارد. این مطالعه باهدف توصیف طغیان‌های گزارش‌شده سرخک طی سال 2018 در جهان انجام‌شده است.
روش کار: با جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed, Scopus, Web of sciences با کلیدواژه‌های مرتبط، مقالاتی که به گزارش طغیان سرخک در سال 2018 میلادی پرداخته‌اند، وارد مطالعه شدند. از متن کامل مقالاتی که معیارهای ورود را داشتند داده‌های موردنظر شامل جنسیت، فصل، گروه سنی، کشور، ژنوتیپ، وضعیت واکسیناسیون و سپس شکل، اندازه، دوره طغیان‌ها و تعداد نسل‌های هر طغیان از مقالات واجد شرایط با استفاده از منحنی همه‌گیری مربوطه استخراج و گزارش گردید.
یافته‌ها: نتایج جست‌وجو منجر به بازیابی 2806 مقاله گردید. پس از غربالگری 16 مطالعه برای تحلیل نهایی مورداستفاده قرار گرفت. بیشتر طغیان‌ها در فصل زمستان (25/56 درصد) با ژنوتیپ B3 و D8 گزارش شد. جنس 64/38 درصد (308 نفر) موارد طغیان در زنان، بیشتر در محدوده آسیا و اروپا بود. به‌طور متوسط حداقل و حداکثر اندازه طغیان یک و 23 بوده و تا 4-3 نسل گسترش یافتند. ازنظر مرگ صرفاً یک مورد مرگ در اتیوپی گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه در شناسایی طغیان‌های سرخک در سایر کشورها با توجه به گروه‌های در معرض خطر مورداستفاده قرار گیرد. بااین‌وجود محدودیت تورش انتشار و عدم گزارش همه موارد طغیان یک محدودیت در تعمیم نتایج تلقی می‌شود.
روش کار: با جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed, Scopus, Web of sciences با کلیدواژه‌های مرتبط، مقالاتی که به گزارش طغیان سرخک در سال 2018 میلادی پرداخته‌اند، وارد مطالعه شدند. از متن کامل مقالاتی که معیارهای ورود را داشتند داده‌های موردنظر شامل جنسیت، فصل، گروه سنی، کشور، ژنوتیپ، وضعیت واکسیناسیون و سپس شکل، اندازه، دوره طغیان‌ها و تعداد نسل‌های هر طغیان از مقالات واجد شرایط با استفاده از منحنی همه‌گیری مربوطه استخراج و گزارش گردید.
یافته‌ها: نتایج جست‌وجو منجر به بازیابی 2806 مقاله گردید. پس از غربالگری 16 مطالعه برای تحلیل نهایی مورداستفاده قرار گرفت. بیشتر طغیان‌ها در فصل زمستان (25/56 درصد) با ژنوتیپ B3 و D8 گزارش شد. جنس 64/38 درصد (308 نفر) موارد طغیان در زنان، بیشتر در محدوده آسیا و اروپا بود. به‌طور متوسط حداقل و حداکثر اندازه طغیان یک و 23 بوده و تا 4-3 نسل گسترش یافتند. ازنظر مرگ صرفاً یک مورد مرگ در اتیوپی گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه در شناسایی طغیان‌های سرخک در سایر کشورها با توجه به گروه‌های در معرض خطر مورداستفاده قرار گیرد. بااین‌وجود محدودیت تورش انتشار و عدم گزارش همه موارد طغیان یک محدودیت در تعمیم نتایج تلقی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: سرخک، اپیدمیولوژی، طغیان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |