دوره 5، شماره 3 - ( 9-1388 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 21-14 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Athari Nik Azm S, Vafa M, Nourmohammadi I, Bidari A, Hoshyarrad A, Jazayeri S, et al . Effect of Vitamin A, C and zinc Supplementations on Oxidant-Antioxidant and Clinical Indices in Rheumatoid Arthritis Patients: A Randomized Control Trial. irje 2009; 5 (3) :14-21
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-105-fa.html
اطهاری نیک عزم سمیه، وفا محمدرضا، نور محمدی عیسی، بیداری علی، هوشیار راد آناهیتا، جزایری شیما، و همکاران.. اثر مکمل یاری توام ویتامینA، C و عنصر روی، بــر شاخص‌های اکسیدانی–آنتی اکسیدانی، التهابی و بالینی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1388; 5 (3) :14-21

URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-105-fa.html


1- دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
2- دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران ، rezavafa@iums.ac.ir
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- دانشگاه علوم پزشکی ایران
5- دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
6- دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (15073 مشاهده)
مقدمه و اهداف: با توجه به نقش رادیکال‌های آزاد در پاتوژنز آرتریت روماتوئید، این مطالعه با هدف بررسی اثرمکمل‌یاری توام ویتامین A،C و عنصر روی برشاخص‌های اکسیدانی– آنتی اکسیدانی، التهابی و بالینی بیماران آرتریت روماتوئید غیر فعال صورت گرفت.
روش‌ کار: 49 بیمار (میانگین سنی 54/12±78/48سال) دریک کارآزمایی بالینی تصادفی شده، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به مدت 12هفته همراه با داروهای معمول خود، روزانه کپسول توام ویتامینCو روی (300میلی گرم ویتامینCو5میلی گرم روی) و یک روز درمیان کپسول ویتامین ) A حاوی 25000 IU) دریافت نموده و گروه دوم در این مدت تنها داروهای معمول خود را دریافت می‌کردند. شاخص‌های بالینی (شاخص فعالیت بیماری)، بیوشیمیایی(مالون‌دی‌آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام) و التهابی (پروتئین CRP و ضریب سدیمانتاسیون گلبول‌های قرمز) درشروع و پایان 12هفته بررسی شدند. مقایسه تغییرات بین گروه‌ها و درون گروه‌ها به ترتیب بــــا آزمــون t-مستقل و آزمون t-مزدوج، بــا قبول سطح معنی‌داری 05/0 £P انجام گرفت.
نتایج: بعد از 12 هفته مکمل یاری، در گروه اول نسبت به گروه دوم، مقادیر مالون‌دی‌آلدئید و امتیاز فعالیت بیماری (0001/0>P) و ضریب سدیمانتاسیون (033/0=P) بــه طور معنی‌داری کاهش و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام به طور معنی‌داری (0001/0>P) افزایش یافت. از نظر CRP، اختلافی بین دو گروه وجود نداشت (05/0 
متن کامل [PDF 1367 kb]   (5026 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1387/12/10 | پذیرش: 1388/4/6 | انتشار: 1392/6/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb