Mohammadzadeh F, Faghihzadeh S, Baghestani A, Asadi Lari M, Vaez Mahdavi M, Arab Kheradmand J, et al . Epidemiology of Chronic Pain in Tehran Small Area Estimation of its Prevalence in Tehran Neighborhoods by Bayesian Approach (Urban HEART-2 study). irje 2013; 9 (1) :19-31
URL:
http://irje.tums.ac.ir/article-1-5038-fa.html
محمد زاده فاطمه، فقیه زاده سقراط، باغستانی احمد رضا، اسدی لاری محسن، واعظ مهدوی محمد رضا، عرب خردمند جلیل، و همکاران. و همکاران.. اپیدمیولوژی درد مزمن در شهر تهران و برآورد کوچک ناحیهای شیوع آن در محلههای تهران، با استفاده از رویکرد بیزی (مطالعه Urban HEART-2). مجله اپیدمیولوژی ایران. 1392; 9 (1) :19-31
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-5038-fa.html
1- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، زنجان، ، s.faghihzadeh@zums.ac.ir
3- دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- مرکز تحقیقات آسیب شناسی و سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد،
6- مرکز تحقیقات کارآزمایی بالینی طب سنتی، دانشگاه شاهد
7- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
8- اداره کل سلامت شهرداری تهران
9- کارشناس ارشد آمار، جهاد دانشگاهی، تهران،
10- گروه پزشکی ورزشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران
چکیده: (13704 مشاهده)
مقدمه و اهداف: درد مزمن یکی از مشکلات مهم سلامت است و برای بررسی اپیدمیولوژیک آن، به داشتن برآوردهای معتبر از شیوع آن نیاز است. هدف از این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژی درد مزمن در سطح 368 محله شهر تهران با بهرهگیری از روش برآوردیابی کوچک ناحیهای است.
روش کار: دادههای مربوط به قسمت درد از دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر (Urban HEART) که از یک فرد منتخب از 23457 خانوارتهرانی، با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحلهای تصادفی، در سال 1390گردآوری شده بود، تجزیه و تحلیل شد. برای بهدست آوردن برآوردهای قابل اعتماد از شیوع درد مزمن در محلههای تهران، از یک مدل آمیخته خطی تعمیمیافته و رویکرد بیز سلسله مراتبی استفاده شد و سپس، قابلیت اطمینان به برآوردهای بهدست آمده ارزیابی گردید. برای این کار، از نرمافزارهای R نسخه
2. 12. 2، WinBUGS و ArcGISاستفاده شد.
نتایج: برآورد میانگین شیوع درد مزمن درمحلههای شهر تهران 5/25% بود و ناهمگنی بسیاری از نظر شیوع درد مزمن در این محلهها مشاهده شد. شیوع درد مزمن در افراد متأهل، خانهدار، بازنشسته و مستمریبگیر بهطور معناداری بیشتر بود و با سن، وضعیت تحصیلی، افسردگی و اضطراب نیز ارتباطی معنیدار داشت (05/0P<). روشهای ارزیابی، قابل اطمینان بودن برآوردهای بیزی بهدست آمده را نشان داد.
نتیجهگیری: نتایج بیانگر شیوع قابل توجه درد مزمن در تهران است، از این رو، توجه مسئولان و برنامهریزان برای پیشگیری، درمان و کاهش آثارآن ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1391/5/29 | پذیرش: 1391/10/2 | انتشار: 1392/5/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول