Hashemi Z, Keikha M, Keikhaee R, Ansari Moghadam A, Salehi Marzijarani M, Nasiri A. Is women’s Employment in Health Centers Associated With their Quality of life? A Case Study of Employed Women in Zabol, Iran in 2010. irje 2013; 9 (2) :15-21
URL:
http://irje.tums.ac.ir/article-1-5063-fa.html
هاشمی زهرا، کیخا مجتبی، کیخایی راضیه، انصاری مقدم علیرضا، صالحی مرزیجرانی محمد، نصیری امیر. آیا اشتغال زنان در مراکز بهداشت و درمان با کیفیت زندگی آنها در ارتباط است؟ مطالعه موردی شهرستان زابل در سال 1389. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1392; 9 (2) :15-21
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-5063-fa.html
1- کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، مرکز پژوهش های علمی دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
2- کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
3- کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
4- استادیار اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
5- دانشجوی دکتری آمار زیستی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، M_salehi@hlth.mui.ac.ir
6- کارشناس ارشد آموزش بهداشت، دفتر آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، وزارت بهداشت، تهران
چکیده: (16216 مشاهده)
مقدمه و هدف: ارتباط میان شغل و جنبههای مختلف سلامت، از جمله کیفیت زندگی، در مطالعههای متعدد بررسی شده است. از سویی آمار زنان شاغل ایران رو به افزایش است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط اشتغال و کیفیت زندگی زنان در شهرستان زابل است.
روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر نمونهای شامل 420 زن انجام شد. از پرسشنامه
SF-36 بهعنوان یک ابزار معتبر برای اندازهگیری کیفیت زندگی افراد استفاده شد. کیفیت زندگی با استفاده از روش خوشهبندی، دستهبندی شد و ارتباط میان متغیرهای مستقل با دستههای کیفیت زندگی، با رگرسیون لجستیک بررسی گردید.
نتایج: افراد مورد بررسی دارای میانگین سنی 46/30 با انحراف معیار 75/8 سال بودند. کیفیت زندگی افراد به سه دسته کیفیت زندگی پایین، متوسط و بالا تقسیمبندی شد که بهترتیب شامل 4/35، 7/33 و 9/30 درصد افراد نمونه بودند. افراد شاغل نسبت به زنان خانهدار، بهترتیب دارای 153 و 217 درصد شانس بیشتر برای عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا بودند(05/0 >p). به ازای یک واحد افزایش سن بهترتیب 5 و 4 درصد کاهشی معنادار در شانس عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا دیده شد
(0/05 >P).
نتیجهگیری: بیش از نیمی از زنان بررسیشده، دارای کیفیت زندگی متوسط و پایین بودند. افزایش سن با کاهش کیفیت زندگی همراه بود، اما اشتغال یک پیشبینی کننده مستقل برای کیفیت زندگی بالاتر بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1390/1/20 | پذیرش: 1391/11/7 | انتشار: 1392/10/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول